کی گفته بود که خوش می گذره. نه نگذشت. شایدم گذشت. اما برگشتنی همه چیزو از بین برد. همه چیزو


حالا سرم درد می کنه و هر وقت اعصابم بهم می ریزه دلم درد می گیره. خونه که رسیدم در یخچال و کوبوندم و قابلمه رو به جای این که بذارم تو ظرف شویی پرت کردم. کوبوندم. آره ... کوبوندم ولی خالی نشدم


دیگه باید چی کار کنم؟؟؟


من سوار اتوبوس ابلیس شده بودم. با "اون". بدون این که بدونم. اصلا بدون این که فکرشم بکنم.


شب قبلش شام ماهی حرام خوردم بدون هیچ قدرت انتخابی و اون بوی لجن می داد. مزه ی زهر و شاید این تقاص اون شب بود


تو اتوبوس ابلیس مرد کنارمون و دیدم که با دهن باز و لب و لوچه ی آویزون محو دخترایی شده بود که روسریشون و در آورده بودن و موهاشون و درست می کردن. یا خوابیده بودن و خیلی چیزا برای دیدن داشتند و زن معصوم و مظلومش و احمقش رو دیدم که داشت به صورت بچه ش نگه می کرد و من تو دلم سرش داد زدم "احمق"!


اتوبوس ابلیس پر از عروسک کوکی بود و پر از دهن باز و لب و لوچه ی آویزون


تو اتوبوس ابلیس راننده رو دیدم که صدای ابلیس رو از تو بلندگو برای همه ی مردم پخش می کرد و می خندید. راننده رو دیدم که داشت با ابلیس حرف می زد. حرف می زد و می خندید.


تو اتوبوس ابلیس ساعت ها از پشت صدای دخترانه ی ابلیس می اومد. که پارتی علیرضا این جوری بود و دوست پسر فلانی این جوری بود و از همون ابلیس پشت سرم شنیدم که شب های احیای امام زاده طاهر خیلی حال می ده و من نفهمیدم این حال تا چه حد برای اون شبیه حالی بوده که تو پارتی علیرضا می کرده


و "اون" خواب بود. راحت راحت و من صدای اره توی گوشم نمی ذاشت که نفس بکشم.


سنگینی قبر رو روی پیشونیم حس می کردم.


فقط می خواستم برسم. برسم که چی نمی دونم. اما فقط همین که برسم کافی بود.


حالا از دیروز عصر تا حالا خیلی گذشته اما من هنوز احساس انفجار عجیبی رو توی سرم حس می کنم.


نماز صبحمو نخوندم و انگار ابلیس دوبار پاشو توی این خونه باز کرده. هر چند که "اون" ابلیس رو تقریبا از توی کمد بیرون کرد اما انگار هنوز هم صدای خنده هاش می یاد. درسته که صداش خیلی کم شده اما هنوز هم می شه شنید. می شه بوی اون رو فهمید و حس کرد. شاید این کامپیوتر. آره این کامپیوتر هنوز هم بوی گند ابلیس رو می ده


برای نجات خودم دعا می کنم. برای نجات خودم ، "اون " و همه ی انسان ها


اما کِی؟


نظرات 8 + ارسال نظر
امیر یکشنبه 7 مرداد‌ماه سال 1386 ساعت 02:51 ب.ظ http://www.sahel2007.blogsky.com

عروس مرده مرد !
پس بودنت یعنی زنده هستی !
وبلاگتو دیدمو بعضی از نوشته هاتو خوندم بدجوری دچار توهّم شدم !
داغوونیا !
شاد باشی
فعلا

محمد رضا یکشنبه 7 مرداد‌ماه سال 1386 ساعت 02:59 ب.ظ http://www.defectorsat.blogsky.com

webloge jalebi dari payande bashi.............

نارنج یکشنبه 7 مرداد‌ماه سال 1386 ساعت 08:44 ب.ظ http://naranj.blogsky.com

بوی گند ابلیس همه جا میا توی اون اتوبوس توی این کامپیوتر توی هوا ....بعضی وقتها حتی وقتی نماز میخونم حس میکنم که خود ابلیسم.....این روز ها همه جا هست ابلیس اینجا اونجا همه جا....تا ۴۰ روز دیگه حرامی اون ماهی هم از بین میره....یادمه یه روز یه کاری کردم....شاید کار بزرگی نبود اما اون موقع ابلیس بودم بعدش چند تا از نمازام قضا شد نکه نخوام بخونم انگار سجادم جایی واسم نداشت.....برام دعا کن عروس مرده....برام دعا کن...منم دعا میکنم واست اینجوری یه معامله میکنیم واسه یه هدف مشترک بیرون کردن ابلیس

نارنج دوشنبه 8 مرداد‌ماه سال 1386 ساعت 02:05 ب.ظ

امشب جوابا میاد....من حالم خیلی بده اینا بیخودی امیدوارن خودم هم همینطور.....مامان میگه هنوز دعا فایده داره و من نمیدونم چطوری...میگه تو داری خدارو با خودت مقایسه میکنی و من میترسم از اینکه.....خدایا برای خودم نه..اما اونا چی؟دلم براشون میسوزه از خودم بدم میاد بازم دارم براشون رنج و عذاب درست میکنم بازم بازم بازم لعنت به من حالم بده

Tini Talker دوشنبه 8 مرداد‌ماه سال 1386 ساعت 02:57 ب.ظ http://www.deadly-space.persianblog.ir

...الان یه حس بدی دارم..
نکنه اون خدارو داره و من هیچکس و ندارم...؟! کاش هیچ وقت مجبور نبودیم ........

اون کیه؟ مجبور به چی؟

بهار پنج‌شنبه 18 مرداد‌ماه سال 1386 ساعت 12:19 ب.ظ http://www.sinlessangel.blogsky.com

سلام عروس خانومی!!!***
خوبی؟
احساس می کنم تو هم مثل من خیلی دلت از این روزگار لعنتی گرفته آره؟
به هر حال گلم من با پست جدیدی به روزم.خوشحال میشو نظرتو بدونم عزیزم.
قربانت فغلا خدانگهدار.
با آرزوی بهترین ها: بهار

بی بلم یکشنبه 21 مرداد‌ماه سال 1386 ساعت 10:34 ب.ظ http://beybelom.blogsky.com

از این مطلبتون خوشم اومده.
موفق باشی.

هادی هاشمپور حمیدی دوشنبه 5 شهریور‌ماه سال 1386 ساعت 12:31 ب.ظ

شاید شنیده باشی سارا انار دارد
از شهر فقر و ظلمت قصد فرار دارد
امروز دیده ام من دستان کوچکش را
یک دزدگیر ماشین در آن قرار دارد
در دست دیگر او یک گوشی موبایل است
جای عروسک آن را در اختیار دارد
در اشکهای چشمش دیشب ستاره رقصید
با لنز چشمش امروز قصد شکار دارد
در اسمان چادر گم بود گیسوانش
امروز صد جوان را بر موی دار دارد
سیگار می کشد او با ناز و عشوه امروز
از خانه ی بابا هم قصد فرار دارد
دیروز عروسکش بود یک تکه چوب ساده
بین دو دستش امروز یک سگ قرار دارد
گیتا نهاده سارا امروز نام خود را
مست از صدای گیتار خواب بهار دارد
لبهای خشک او بود رنگین ز خون و لرزان
لبهای خیسش امروز رنگ انار دارد
از یاد برده شاید دیروز زار خود را
این رسم روزگار است دار و ندار دارد
آیا شنیده ای تو زنگ موبایل او را
شاید که با جوانی سارا قرار دارد
نویسنده: هادی هاشمبور

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد